نچه در کشورمان چالش‌برانگیز است به فقدان مدل موفق کسب و کارهای اینترنتی بازمی‌گردد.

 از زمان تولد اینترنت که با هدف اولیه تبادل اطلاعات ایجاد شد، قریب به 40 سال می‌گذرد. اما امروز اینترنت به ابزار قدرتمند سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی تبدیل شده است.
اگرچه ورود این پدیده به کشور ما همچون موارد مشابه با دیده تردید مواجه شد، اما سرانجام اینترنت توانست قریب به نیمی از ایرانیان را مجذوب و وابسته به خود کند.

کمی بعد از ورود اینترنت به کشور بود که به واسطه در اختیار نداشتن محتوا و کاربری‌های بومی، زنگ خطر استفاده از اینترنت به عنوان پدیده‌ای برای تهاجم فرهنگی به صدا درآمد، در نتیجه سرعت دسترسی به اینترنت کاهش یافت.
موضوع دیگری که همواره به بحث میان توسعه‌دهندگان زیرساخت‌های فنی اینترنت و توسعه‌دهندگان محتوا در کشور وجود داشت، به تقدم و تاخر فعالیت این دو بخش مربوط می‌شد.

گروهی معتقد بودند ابتدا می‌بایست بسترهای فنی دسترسی به اینترنت فراهم و سپس محتوای بومی وارد آن شود.
گروهی نیز معتقد بودند توسعه زیرساخت اینترنت می‌بایست کندتر و یا همزمان با توسعه محتوای بومی باشد.

اگرچه با وجود کند شدن دسترسی به اینترنت، به نظر می‌رسد در نهایت امروز این توسعه دهندگان فنی اینترنت هستند که از تامین‌کنندگان محتوا پیشی گرفته و منتظر محتوا هستند.
برای مثال اخیراً مدیر عامل مخابرات، علت زمینگیر شدن طرح خدمات ارتباطی پیشرفته را نحوه مدیریت محتوا دانسته و گفته کسانی که صاحب محتوا هستند، مدیریت واحدی در این زمینه ندارند.

در همین حال آمار غیررسمی حکایت از آن دارند که درآمد ایران به عنوان بزرگ‌ترین بازار اینترنت خاورمیانه با 32 میلیون کاربر رقمی معادل یک میلیون دلار است، حال آن که رقم مذکور در کشور ترکیه معادل 9 میلیارد دلار است.

شاید بتوان گفت هم اکنون 90 درصد توسعه محتوا در کشور از طریق بودجه‌های دولتی در حال تامین است، اما آنچه در کشورمان چالش‌برانگیز است به فقدان مدل موفق کسب و کارهای اینترنتی بازمی‌گردد.
ما در حال توسعه محتوا، شبکه‌‌های اجتماعی، خدمات سرگرمی و انواع سرویس‌های کاربردی هستیم، اما روش کسب درآمد از آن را نمی‌دانیم. در نتیجه و به واسطه نبود استراتژی‌های اقتصادی، خدمات و کاربری‌های تحت وب یا با شکست مواجه می‌شوند و یا در بهترین وضعیت کوچک و غیررقابتی باقی می‌مانند.

در نهایت نیز جای تعجب ندارد که توسعه همین محتوای فعلی بدون سوبسیدهای دولتی متوقف شوند، موضوعی که چاره‌جویی و برنامه‌ریزی مسئولان امر در بهره‌گیری از ظرفیت‌های بومی اینترنت و ایجاد سیکل سالم در بهره‌برداری از آن را طلب می‌کند.